bela

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bela

  1. bûyerên xirab, tiştên nebaş yên diqewimin

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî بلاء(belai), hevreha aramî bila, akadî belû. Bela ketiye gelek zimanên rojhilata Ewropayê jî: tirkî bela, bulgarî беля (bêlya), sirbî белај / bèlāj, romanî belea.

Werger[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

bela

  1. (dibe) Baştir: bila

Girêdek[biguhêre]

bela

  1. bela ku, ji ber ku

Esperantoyî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  • IPA: /ˈbela/
  • Kîtekirin: be‧la

Rengdêr[biguhêre]

Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bela belaj
Akûzatîv belan belajn

bela

  1. xweş
    Vi estas tre bela.
    Tu pir xweş î.

Etîmolojî[biguhêre]

Ji latînî bellus.

[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bela

  1. asîw, qeda

Zazakî[biguhêre]

Wate[biguhêre]

  1. fesad, guhsivikbela, rewşa ku jê derketin zor be, zirar bide û kes wî nexwaze[1]

Çavkanî[biguhêre]