standard

Kurdî

Wate

navdêr, mê

1. pîver, asa, norm, krîter, pîvan, eyar, bend, qanûn, zagon, qeyd, rêbaz, nimûne, mîsal, tîp,
   rêbaz û qaydeyên diyar û pejirandî
   

rengdêr

1. yekkirî, hevgirtî, tekteşe,
   tişta/ê li gor qayde û pîvanên pejirandî
   • zimanê kurdî yê stander

Herwiha

• stander
• standart (di bin tesîra tirkî de)

Bikaranîn

Lêker:

• standard bûn
• standard kirin

Navdêr:

• standardbûn
• standardkirin

Navdêr:

• standardbûyî
• standard kirî

Etîmolojî

ji inglîzî yan ji frensî standard ji latînî

Werger

• Farisî: استاندارد ^→ fa
• Inglîzî: standard ^→ en, ^?normo- ^→ en, ^?default ^→ en
• Tirkî: standart ^→ tr, ^?tek biçim ^→ tr, ^?öntanımlı ^→ tr, ^?varsayılan ^→ tr

Inglîzî

rengdêr
navdêr

Bilêvkirin

• stendird

• Deng (DYA)

  (pel)

Wate

1. standard
2. pîvan, qiyas