norm

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. asa, edet, bend, qanûn, zagon, qeyd, krîter, rêbaz, standard, nimûne, mîsal, tîp, destûr, model,
   tişta/ê ku normal e

Herwiha

• norim

Bide ber

• nerm

Jê

• bênorm
• bênormî
• normandin
• normandî
• normatîv
• normîner

Werger

elmanî : f → de fînî : sääntö → fi, normi → fi frensî : norme → fr inglîzî : norm → en

swêdî : norm → sv tirkî : norm → tr, asa → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. sêr , asa , norm