asa

Kurdî

1. norm, edet

navdêr, mê

Wate

1. norm, qeyd, bend, edet, sade
2. aramî, rehetî, tenahî, hêwirî, hêminî

Bide ber

• asan
• hêsa
• hêsan

Bikaranîn

Lêker:

• asa bûn
• asa kirin

Navdêr:

• asabûn
• asakirin

Rengdêr:

• asabûyî
• asakirî

Ji

ji tirkî yasa ji mongolî yasag, hevreha yasa û yasax. Hin nimûneyên din jî yên kurdî ku ji tirkî hatine deynkirin û tê de herfa "y" ji destpêkê ketiye ev in: "ol" (ji "yol=rê"), aprax / îprex (ji tirkî yaprak "belg, belçim"), "erpîze" (ji "yelpaze), û hêwaş (di soranî de bi maneya "hêdî, hêdîka" ji "yavaş" ya tirkî). Hin ji van peyvan ne ji tirkiya niha ya standard lê belkî ji ziman û devokên din yên tirkîkî hatibin deynkirin.

Jê

• asahî
• asatî
• asayî
• asayîş
• asayîşî

2. darê hikimdaran

navdêr, nêr

Wate

1. gopalê hakiman, çovê mîran

Ji Wêjeyê

Ne ji bo vê motîfê, lê ji bo nefsa xwe ez geriyame… çûme wê şikefta ko hezretî Îsa lê çêbûye, ez çûme behra sor ko hezretî Mûsa ava wê kiriye du kerî, ez çûma wê kaniyê ko hezretî Mûsa bi asaya xwe av jê derxistiye, ez çûma Laleşa pîroz… ez ji çîrokên dînî hez dikim, ez kitêbên pîroz dixwînim.

(Hesenê Metê di hevpeyivînekê de li gel Enwer Karahan, Nefel.com, 6/2007)

Ji

ji erebî

Werger

farisî : عادي (adî) fînî : valtikka → fi frensî : sceptre → fr

inglîzî : scepter → en, sceptre → en tirkî : asa → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. asa
2. çov , dar

Kurdî (zazakî)

Wate

1. baston, gocel, gopal, çotik