pif
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | pif | pif |
Îzafe | pifa | pifên |
Çemandî | pifê | pifan |
Nîşandera çemandî | wê pifê | wan pifan |
Bangkirin | pifê | pifino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | pifek | pifin |
Îzafe | pifeke | pifine |
Çemandî | pifekê | pifinan |
pif mê, p-ya req
- hewayê mirov bi hêz di devê xwe re berdide
(bo nimûne daku agirekî bitemirîne)- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Pif kirî ruhê xu, ew bû nazenîn
Lew Melek hatin ji bo wî sacidîn — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Nêzîk[biguhêre]
Têkildar[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
pif, p-ya nerm
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.