pif

Kurdî

Navdêr

pif mê p-ya req

1. hewayê mirov bi hêz di devê xwe re berdide
   (bo nimûne daku agirekî bitemirîne)

Ji wêjeya klasîk

• Pif kirî ruhê xu, ew bû nazenîn
  Lew Melek hatin ji bo wî sacidîn— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Herwiha

• puf

Bide ber

• piv
• tif
• tirr
• zirç

Nêzîk

• bif

Têkildar

• peyv

Bikaranîn

Lêker:

• pif kirin
• pif dan
• pif bûn

Navdêr:

• pifkirin
• pifbûn
• pifdan

Rengdêr:

• pifkirî
• pifdayî
• pifbûyî

Jê

• pifandin
• pifîn
• pifker

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Elmanî: Hauch ^→ de m, pusten ^→ de
• Inglîzî: ^?puff ^→ en, ^?swelling ^→ en, ^?bulge ^→ en
• Tirkî: nefes ^→ tr, üfürük ^→ tr, ^?püf ^→ tr, ^?şiş ^→ tr
• Farisî: ^?پف ^→ fa

Rengdêr

pif p-ya nerm

1. perçivî, nepixî, werimî,
   tijî hewa yan wek ku tijî hewa be

Bide ber

• piv

Bikaranîn

Lêker:

• pif dan
• pif kirin

Navdêr:

• pifdan
• pifkirin

Rengdêr:

• pifdayî
• pifkirî

Jê

• pifandin
• pifdank
• pifder
• pifîn
• pifker

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.