na-

Kurmancî

Pêşgir

na-

1. peyvikek e dikeve pêşiya lêkerên di dema niho de û maneya dijî wan didiyê

   nakim (dijmaneya dikim), nabêje (dijmaneya dibêje)

Bide ber

• ne-

Binere herwiha

• ni-

Agadarî

Di kurmancî na- nakeve pêşiya van lêkeran dema ew di forma xwe ya dema niho de ne:
kanîn / karîn, şiyan / şên, wêrîn / wêriyan û zanîn.

Pêşgira ne- dikeve gel lêkera şiyan / şên û ya wêrîn:
Ez newêrim, tu newêrî, ew newêre, em newêrin, hûn newêrin, ew newêrin.
Ez neşêm, tu neşê(yî), ew neşê, em neşê(y)n, hûn neşên, ew neşên.

Bo yên kanîn / karîn û zanînê, pêşgira ni- heman rolê dilîze:
Ez nikanim, tu nikarî, ew nizane...

Etîmolojî

• na

Jê

Peyvên kurmancî bi pêşgira na-

nakok

naqol

Werger

• Erebî: ^?ليس → ar, ^?مش → ar
• Îngilîzî:^?doesn't → en, ^?don't → en

Çeyenî

Cînav

na-

1. ez (wek biker)

Zuluyî

Girêdek

na-

1. û (herwiha, hem)