peyvik
Xuyakirin
Navdêr
[biguhêre]Tewandina peyvik | ||
---|---|---|
Zayenda mê ya binavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | peyvik | peyvik |
Îzafe | peyvika | peyvikên |
Çemandî | peyvikê | peyvikan |
Nîşandera çemandî | wê peyvikê | wan peyvikan |
Bangkirin | peyvikê | peyvikino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | peyvikek | peyvikin |
Îzafe | peyvikeke | peyvikine |
Çemandî | peyvikekê | peyvikinan |
peyvik m
- (purîzm) Çend herfên ku bi hev re tên nivîsîn û maneyekê didin.
- Di hemî peyvikên din de "sond" tê gotin. — (Têkoşêr, Rêzimana kurdî, 1985, Mîr Celadet Bedirxan û R. LESCOT (terciman Pervîn), hj. 30, r. 8)
- Herdu piyalên dagirtî bi du peyvikên noş li hev dikevin. — (Hesenê Metê, Smirnoff, Weşanên Welat, 1991)
- Bo amadekirina beşe dudan (Îngîlîzî-Kurdî) min li nêzîkî 50.000 peyvikên îngîlîzî kola û ji wan nêzîkî 18.000-ên bingehîn hilbijartin. — (Baran Rizgar, Ferhenga kurdî-îngîlîzî[1], Lithosphere, London, 1993, r. 12, ISBN 9780756787936)
Etîmolojî
[biguhêre]Werger
[biguhêre]kelîme — binêre kelîme