lem

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

lem

  1. Şilîya pir kêm.
    "Vî nanî lem girtiye" ango piçekî şilî ketiyê de.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî lem lem
Îzafe lema lemên
Çemandî lemê leman
Nîşandera çemandî lemê wan leman
Bangkirin lemê lemino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî lemek lemin
Îzafe lemeke lemine
Çemandî lemekê leminan

lem

  1. Lib, tov, tovik, dendik.
  2. Şitila ku zebeş, petêx, omdî yan jî şimamok pê şên dihên.
    • Di xuşxuş û di pêlên wan çeman de
      Di sorbûna şimamokên leman de
      Dibînim te di şahî û xeman de
      Nîgarê te ji ber çavê me naçe.
       — (Bavê Rewşê: Nîgarê te, Lotikxane.com, 11/2007)

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Albanî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

lem

  1. xelk, alem, mirov

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên xelk hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Danmarkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

lem

  1. kîr

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên kîr hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Mòçenoyî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

lem

  1. jîn, sax bûn, li jiyanê bûn