im

Kurdî

Formeke lêkerê

im

1. forma dema niho ji lêkera bûn bo kesê yekem yê yekjimar dema peyva berî wê bi konsonantekê bi dawî bêt
   • Ez kurd im.
   • Ez ne tirk im.

Herwiha

• me (2)

Bide ber

• e
• in
• î

Binêre herwiha

• -im

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *h₁ésmi (ji *h₁es-), proto-aryayî *-em, hevreha -im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь, latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), inglîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha î, e û in jî ji heman rehê *h₁es- yê proto-hindûewropî ne.

Werger

• Inglîzî: ^?um ^→ en, ^?am ^→ en

Hoker

im

1. belê, erê, e, rast e, dirist e, wa ye

Cînav

im

1. (ez û yên li gel min) Binere: em

Tirkî

Navdêr

im

1. hêma, nîşan
2. şan, elamet