im

Kurdî

1. bûn (tewandî)

lêker

Wate

1. forma dema niho ji lêkera bûn bo kesê yekem yê yekjimar dema peyva berî wê bi konsonantekê bi dawî bêt:
   Ez kurd im.
   Ez ne tirk im.

Herwiha

• me (2)

Bide ber

• e
• in
• î

Binêre herwiha

• -im

Ji

Ji proto-hindûewropî *h₁ésmi (ji *h₁es-), proto-aryayî *-em, hevreha -im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь, latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), inglîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha î, e û in jî ji heman rehê *h₁es- yê proto-hindûewropî ne.

Wergerr

• Inglîzî:^?um ^→ en, ^?am ^→ en

2. belê, erê

hoker

Wate

1. belê, erê, e, rast e, dirist e, wa ye

2. ez û yên li gel min

cînav

Binere:

em

Ji wêjeya klasîk

Dinalim şubhetê re'dê
'Ecîb im lê ji vê ce'dê— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Tirkî

navdêr

Wate

1. hêma, nîşan
2. şan, elamet