im

Kurdî

Formeke lêkerê

im

1. forma dema niho ji lêkera bûn bo kesê yekem yê yekjimar dema peyva berî wê bi konsonantekê bi dawî bêt

   Ez kurd im.

   Ez ne tirk im.

Herwiha

• me (2)

Bide ber

• e
• in
• î

Binêre herwiha

• -im

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *h₁ésmi (ji *h₁es-), proto-îranî *-em, hevreha -im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь, latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), inglîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha î, e û in jî ji heman rehê *h₁es- yê proto-hindûewropî ne.

Werger

• Inglîzî: ^?um → en, ^?am → en

Hoker

im

1. belê, erê, e, rast e, dirist e, wa ye

Cînav

im

1. (ez û yên li gel min) Binere: em

Tirkî

Navdêr

im

1. hêma, nîşan
2. şan, elamet