eyd

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʕɛjd/ (wek 'eyd)

Navdêr

eyd mê

1. cejn, roşan, roja ku têt pîrozkirin

   eyda remezanê (pîrozkirina xilasbûna meha rojiyan ya îslamê),
   eyda qurbanan / haciyan (cejna ku misilman tê de sewalan ser jê dikin,
   cejna ku tê pîroz kirin dema ku hecac heca xwe bi dawî tînin)
   eyda newrozê (roja serê sala kurdî)
   Eyda we pîroz be!
   Eyda we bimbarek be!

2. şahî, kêf, zewq

   Her di nav eydan de bî!
   Tu pirr eydan bibînî!

Herwiha

• 'eyd
• îd
• 'îd
• 'eydî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عه‌ید

Etîmolojî

herwiha îd, hevreha soranî عه‌ید ('eyd), herdu ji erebî عید‎ ('îd), hevreha aramî ܥܐܕܐ ('êðɑ), îbrî איד ('êḏ), ji rehê '-w-d- (civîn, kom bûn, hatin nik hev)

Jê

• eydane
• eydî
• eydanî

Ji wêjeya klasîk

Dûr bû ji ber menahiyan
Ned'hate îd û şahiyan
Ji şevselat û xêriyan— (Feqiyê Teyran ~1620)

Werger

• Astûrî: festividá → ast mê
• Erebî: ^?عيد‎ → ar
• Bambarayî: selidon → bm, selidonya → bm
• Çînî: 节日 → zh (jiérì)
• Esperantoyî: festo → eo
• Farisî: عید‎ → fa, جشن‎ → fa, ^?عید‎ → fa
• Fînî: juhla → fi
• Fransî: fête → fr
• Îdoyî: festo → io
• Inglîzî: feast → en, feast day → en, holiday → en, festival → en
• Katalanî: festa → ca, festeig → ca
• Oksîtanî: fèsta → oc
• Romanyayî: sărbătoare → ro
• Sonxayî: jingar → ses
• Spanî: fiesta → es, juerga → es
• Tirkî: bayram → tr
• Viyetnamî: lễ hội → vi
• Yûnanî: εορτή → el (eortí)