bawer

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bawer

  1. kesa/ê bawerî heye, kesa/ê ku bawer dike

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Ji wêjeyê[biguhêre]

têbîniyên helbestê:
- ku bi wateya çi hatiye bikaranîn
- ko bi wateya heke, heger hatiye bikaranîn
- bibêm kurtkirina bibêjim e.

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *(e)welǝ- (hêvî kirin; bijartin), proto-îranî *werH- (bijartin; pê dan bawerkirin), hevreha viyan (-vê-) ya kurmancî, birrwa û wîstin (-wê-) yên soranî, avestayî ver- (pê dan bawerkirin, bijartin), fre-ver (bijartin), farisiya kevn (e)r pê dan bawerkirin, bijartin), pehlewî û parsî 'w'r'w- (bawer kirin), sogdî w'r'n (bawer kirin, bawerî pê hebûn), farisî baverîden û giravîden (bawer kirin; bi gotina kesekî kirin), osetî wirnin (bawer kirin), sanskrîtî ver- (bijartin, jê girtin), ermenî vawer (rast, dirist), latînî velle û volere (xwestin, viyan), lîtwanî velti (xwestin, hêvî kirin), îngilîzî will (xwestin)

Guhartoyên wek "baher, bahar" ên li hin deverên kurmancî tenê dikare bi formeke berê a mîna "*baver" bê vegotin ku herwisa li gor dengnasiya kurmancî divê wisa bibe jixwe. *upa/*epa/*ebe'ên kevnar di soranî de cihên xwe diguherre û diçe paş(wekî ve-kirin=kirdin-ewe, lewma *upa-wer dibe >badînî: bawer/soranî: birrwa(anku wer-ba li şûna ba-wer).

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]

bawer kirin:

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bawer

  1. bawer, îtîmat, bawerî[1]

Çavkanî[biguhêre]