iman

 Binêre herwiha: îman

Tirkî

Navdêr

iman

1. bawerî, bîr û bawerî (pêbawerbûna bi rêzikên olî)
2. îman (bawerianina bi dînê îslamê)
3. (mecazî) bawerî, bawer (bîr û baweriya xurt)

   Kalpleri vatan iman ile doluydu. ― Dilê wî bi baweriya welat tije bû.

Etîmolojî

Ji erebî إِيمَان (ʾīmān).