wezîfe

Kurdî

Navdêr

wezîfe mê

1. Karê ku divê kesek bike, karê ku kesek bo hatine destnîşankirin.

   Wan wezîfeya xwe bi cih neanî.

   Tiştê ku diviyabû wan bikira wan nekir.

   Hevmane: erk, peywir, delamet, vatinî, berpirsiyarî, wacib.

2. Rola anku dewra tiştekî.

   Wezîfeya vê peyvê di hevokê de çi ye?

   Ev peyv di hevokê de çi rolê dilîze?

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: وەزیفە‎

Herwiha

• wazîfe
• wezîfet
• wazîfet

Têkildar

• miwazif

Jê

• (Lêker) wezîfe dan
• (Lêker) wezîfe girtin

• (Navdêr) wezîfedan
• (Navdêr) wezîfegirtin
• bêwezîfe
• bêwezîfetî
• biwezîfe
• biwezîfetî
• wezîfedar
• wezîfedarî
• wezîfeyî

Etîmolojî

Ji erebî وَظِيفَة‎ (waẓīfa).

Werger

• Almanî: Dienst → de m, Pflicht → de m, Aufgabe → de m, Auftrag → de m, Einsatz → de m, Posten → de m, Stelle → de m, Verpflichtung → de m, Zwang → de m, ^?Botengang → de
• Erebî: واجب‎ (wacib), ^?وظيفة‎ → ar
• Farisî: فریضه‎ → fa, کار‎ → fa, وﺿﯾﻔﮫ‎ → fa, وظیفه‎ → fa
• Fînî: velvollisuus → fi, vastuu → fi
• Fransî: devoir → fr m
• Inglîzî: duty → en, obligation → en, responsibility → en, task → en, bar → en, ^?post → en
• Îtalî: dovere → it m
• Japonî: 義務 → ja (ぎむ, gimu)
• Katalanî: obligació → ca
• Polonî: obowiązek → pl m
• Rusî: долг (dolg), обязанность (ob'ázannost')
• Slovenî: dolžnost → sl m
• Spanî: deber m, obligación → es m
• Swahîlî: zamu → sw
• Tirkî: görev → tr, ödev → tr, uhde → tr, vazife → tr