sulh

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sulh	sulh
Îzafe	sulha	sulhên
Çemandî	sulhê	sulhan
Nîşandera çemandî	wê sulhê	wan sulhan
Bangkirin	sulhê	sulhino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sulhek	sulhin
Îzafe	sulheke	sulhine
Çemandî	sulhekê	sulhinan

sulh mê

1. Çareserkirina pirsgirêkên navbera du yan zêde kesan yan aliyan.

   Hevmane: lihevhatin, lihevkirin, pêkhatin

2. Nebûna şer û cengan.

   Hevmane: aştî, aramî, hêminî, hêwirî

Herwiha

• silh

Jê

• (lêker) sulh kirin
• (lêker) sulh dan
• (lêker) sulh danîn

• (navdêr) sulhkirin
• (navdêr) sulhdan
• (navdêr) sulhdanîn

• (rengdêr) sulhkirî
• sulhî
• sulhkar
• sulhkarî
• sulhker
• sulhxwaz
• sulhxwazî

Etîmolojî

Ji erebî صلح‎ (șulḥ) ji rehê صلح (ṣ-l-ḥ-: baş bûn, qenc bûn, çêbûn), hevreha aramî צלח‎ (ṣ-l-x-: bi ser ketin). Ji eynî rehî: meslehet, salih, Selah, selahiyet, islah, istilah, istilahat.

Werger

• Almanî: Frieden → de nêr
• Erebî: الصلح‎ → ar
• Farisî: صلح‎ → fa, آشتی‎ → fa
• Inglîzî: conciliation → en, compromise → en, reconciliation → en
• Tirkî: barış → tr, sulh → tr, oğul → tr

Tirkî

Navdêr

sulh

1. aştî, sulh