seng
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | seng | seng |
Îzafe | senga | sengên |
Çemandî | sengê | sengan |
Nîşandera çemandî | wê sengê | wan sengan |
Bangkirin | sengê | sengino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | sengek | sengin |
Îzafe | sengeke | sengine |
Çemandî | sengekê | senginan |
seng mê
- giranî, qursî, sengînbûn, ne sivikî
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
- zext, fişar, pesto, zor, tade, kotek, zilm, stem
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
- hêjayî, bihayî, qîmetbûn, ne erzan
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Seyd û nêçîr ko nebit tole'ê seyyad-i çi kit
Her gil û seng dibitin zêr-i bi tedbîr-i hekîm
Qabiliyyet ko nebit hikmeta ustad-i çi kit — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Dijmane[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Hevreha farisî seng (kevir, ber), hexamenişî esege (kevir, ber), ji zimanên îranî. Ji eynî rehî sing ya kurdî
Jê[biguhêre]
Werger[biguhêre]
Danmarkî[biguhêre]
[biguhêre]
seng