paş

 Binêre herwiha: pas

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /pɑːʃ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: paş

Hoker

paş, p-ya req

1. aliyê bi gelemperî berê mirovî ne lê ye, aliyê ne li ber çavan

   Li paş xwe zivirrî lê ti kes nedît.

2. ne aliyê bi gelemperî tiştek ber bi wê ve dimeşe

   Em pirr li paş mane.

3. jê dûr

   Divê mirov xwe ji agir bide paş daku neşewite.

Ji wêjeya klasîk

• Zanim goya ew mahrûya wek lû'lûya mensûr-i bû
  Paş firqetê zor muhbetê mi j' tel'etê çûm hedretê
  Wesla hebîb min bû nesîb mel'ûn reqîb rencûr-i bû — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Dijmane

• pêş

Nêzîk

• pişt

Jê

• paş ketin (lêker)
• paş kirin
• paş xistin
• paş-
• paşbend
• paşbendî
• paşbirî (rengdêr)
• paşeroj
• paşerojî
• paşgir
• paşgo
• paşî
• paşîv
• paşketin (navdêr)
• paşkirin
• paşko
• paşnîvro
• paşve
• paşve man (lêker)
• paşveman (navdêr)
• paşvetir
• paşxistin
• paşxistî (rengdêr)

Etîmolojî

Hevreha paş ên zimanên kurdî ên din, farisî پس (pes), farisiya navîn 𐭯𐭮 (ps /⁠pas⁠/), osetî фӕстӕ (fæstæ), farisiya kevn 𐎱𐎿𐎠 (p-s-a /⁠pasā⁠/), avestayî 𐬞𐬀𐬯𐬗𐬀 (pasca, “paşê, piştre”), sanskrîtî पश्चा (paścā, “şopandî”), proto-îranî *pasčaH, proto-hindûîranî *pasčáH, ji proto-hindûewropî *pos-(sḱ)-kʷéh₁, ji proto-hindûewropî *pós (“paşê, pişt”). Hevreha latînî post û dibe ku kurdî bi jî. Ne hevreha pişt lê bi etîmolojiya gelêrî têkil pê kirine wek zazakî paşt (“pişt”).

Werger

• Almanî: zurück → de
• Erebî: ^?وراء, ^?مؤخرة
• Farisî: عقب → fa, عقبی → fa
• Fînî: taakse → fi, takana → fi, takaa → fi
• Fransî: arrière → fr, derrière → fr
• Îngilîzî: back → en, retro- → en, posterior → en, ^?retrolingual → en, ^?the six directions
• Tirkî: arka → tr, geri → tr, art → tr, pupa → tr, ^?kıç → tr, ^?erte → tr, ^?peş → tr