mehel

Kurdî

navdêr, mê

Gotin

• meḧel

Wate

1. beşek ji bajarrekî yan gundekî
   (bi taybetî beşek ku mal lê hene)
2. kargeh, dikan

Herwiha

• mihel

Hevwate

Li gel wate 1:

• tax

Binêre herwiha

• bajarr
• dever
• gund
• herêm

Ji

ji erebî محلة (meḧelle^t) ji me- + حل (ḧelle: hel kirin, girêk vekirin, pirsgirêk çareser kirin). Ji eynî rehî: hel, helandin, mehtil.

Jê

• mehelî

Werger

• Farisî: محال ^→ fa
• Inglîzî: district ^→ en, ^?neighbourhood ^→ en

Tirkî

rengdêr

Wate

1. guncan