gewde

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡɛwˈdɛ/
• Kîtekirin: gew·de

Navdêr

gewde n

1. ten, ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
   • Ji por û riha wî, serê wî ji gewdê wî mezintir xuya dikir. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)

Hevmane

• beden
• cesed
• kelex
• leş

Jê

• cesedî
• bcesednas
• cesednasî
• cesedparêz
• cesedparêzî

Nêzîk

• bejn
• term

Etîmolojî

Ji tirkî gövde, bi tirkiya navîn gevde, kevde, tirkiya kevn tirkiya kevn kövtüŋ.

Werger

• Almanî: Gestalt → de mê, Körper → de nêr, Rumpf → de nêr
• Îngilîzî: body → en
• Spanî: cuerpo → es
• Tirkî: cisim → tr, gövde → tr, ten → tr, üst → tr, vücut → tr, beden → tr, leş → tr, cüsse → tr, ^?arka → tr