üst

Tirkî

Navdêr

üst

1. ser

   Damın üstü. ― Ser xanî.

2. ser, rû

   Taşın üstünden inip yere oturdu. ― Ji ser kevir peya bû li erdê rûnişt.

3. ser, rûxar

   Lokmayı dilinin üstünde gezdiriyordu. ― Loq li ser zimanê xwe digerand.

4. cil, kine, çek, cil û berg

   Üstünü değiştir. ― Cilên xwe vêxe (an jî kincên xwe bişêlîne, derxe an jî ji xwe bike).

5. raser

   Onun üstü. ― Raserê wê.

6. beden, gewde
7. zêde, bermayî

   Üstü sana kalsın. ― Bila ê zêde ji te re be.

8. jor
9. ber, pişt
10. jor, raser

    Üst makara. ― Meqamê raser.

11. pişt

    Akşam üstü bize uğra. ― Piştî âvâre were ba me.

12. ser (ji ser xwe)

    Üstünden atmak. ― Ji ser xwe avêtin.

13. ser, dabaş (mijara ku jê tê behskirin)