Here naverokê

esil

Ji Wîkîferheng

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]

esil n

  1. resenî, hîm, kok, reh, binyat, bingeh, serekanî, çavkanî, orijîn,
    tişta/ê ku tiştek jê yan lê çêbûye yan hatiye çêkirin,
    binemala yan miletê kesekî
    Ew bi eslê xwe kurd e lê asîmîle bûye û bûye tirk.
  2. binemal, nifş, nijad, ejdad, kanî, jêder[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Ji wêjeya klasîk

[biguhêre]
  • Yek e derya tu bizan qenc-i çi mewc û çi hebab
    Di esil da ko hemî av e çi av û çi cemed
    Afitabê ehediyyet di xwe da girtiye kewn
     — (Melayê CizîrîDîwan~1640)

Herwiha

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji erebî أَصْل (ʾaṣl).

Werger

[biguhêre]