Pînokyo

Kurmancî

Serenav

Pînokyo

1. kesa/ê ku pirr derewan dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesa/ê ku nikare derewên xwe veşêre
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. bêxîret, şirr, kesa/ê ku naxwaze bixebite
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. kesa/ê ku kêmasiyên xwe qebûl dike û ji wan fêr dibe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Çî tê serê mirovan, ji bêesiliya wan tê serê wan.. Pînokyoyên pozdirêj bila ji bîra nekin... — (şiroveya xwendevanekê/î di Netkurd.com de, 8/2007)

Etîmolojî

Ji îtalî [Peyv?] Pinocchio ji çîrokek Carlo Lorenzini ya sala 1881ê

Lehengê çîrokek navdar e ku kurrik darîn e û her cara ku derewekê dike poza wî dirêjtir dibe.

Werger

• Fînî: pinokkio
• Îngilîzî: Pinocchio → en
• Îtalî: Pinocchio
• Tirkî: pinokyo