fêr

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: fêr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
fêr	fêrtir	herî fêr (merkezî) tewrî fêr (rojavayî) fêrtirîn (soranîzm)

fêr

1. hîn, perwerde, elimî, elimtî, hînbûyî, xwenda

   Fêr bûn ― hîn bûn, elimîn

   Fêr kirin. ― hîn kirin, elimandin

Herwiha

• fêl

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: فێر

Jê

• fêr bûn (lêker)
• fêr kirin (lêker)
• fêrber
• fêrberî
• fêrbûn (navdêr)
• fêrbûyî (rengdêr)
• fêrgeh
• fêrgehî
• fêrkar
• fêrkarî
• fêrker
• fêrkerî
• fêrkirin (navdêr)
• fêrkirî (rengdêr)
• fêrnas
• fêrnasî
• fêrzan
• fêrzanî
• fêrî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Lektion → de m, ^?Unterricht → de, ^?Vorlesung → de
• Farisî: آموخته → fa, یادگیری → fa
• Fransî: leçon → fr
• Îngilîzî: cognizant → en, knowledgeability → en
• Tirkî: ders → tr, öğretim → tr

Romagnolî

Lêker

fêr

1. kirin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]