xistin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

xistin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: -x-
RP.
Niha
ez dixim
tu dixî
ew dixe
em, hûn, ew dixin
Fermanî Yekjimar bixe
Pirjimar bixin
Rehê dema borî: -xist-
RP.
Boriya
sade
min xist
te xist
wê/wî xist
me, we, wan xist
Formên din: Tewandin:xistin

xistin lêkera xwerû, gerguhêz

  1. Li erdê dan, danan li ser tiştek, avêtin erdê, berdan erdê, bi bêhemdî ketin
    Min swîçên xwe xistine di cûkê de.
    Dikarim mobîla xwe bixim ser şehina te?
  2. kirin di tiştekê/î de yan de tiştekê/î re yan di tiştekê/î ve:
    Hemî xist devê xwe û bi carekê re xwar.
    Xwediyê malê jibo neviyê xwe çend heb sêv ji darê xistin erdê.

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî خستن(xistin) (xistin: xistin, êxistin), farisî خسته‎ (xeste: birîndar), pehlewî xesten (birîndar kirin), ji proto-îranî *xad (lê xistin, lê dan).

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî xistin xistin
Îzafe xistina xistinên
Çemandî xistinê xistinan
Nîşandera çemandî xistinê wan xistinan
Bangkirin xistinê xistinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî xistinek xistinin
Îzafe xistineke xistinine
Çemandî xistinekê xistininan

xistin

  1. Li erdê dan, danan li ser tiştek, avêtin erdê, berdan erdê, bi bêhemdî ketin
  2. kirin di tiştekê/î de yan de tiştekê/î re yan di tiştekê/î ve

Werger[biguhêre]