welî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

welî mê û nêr

  1. dayika kesekî yan bavê wî yan kesek din yê ku wek dêbavberpirs e
  2. ewliya, qenc, mirovên pîroz,
    mirovên ku di nik Xwedê bijare tên hesibandin
    • Dema ku meriv ji bajarê Kabûlê biçe Bamyanê, li ser rê, li cihekî ku jê re Upîyan tê gotin, gorreka gelek dêrîn a weliyekî heye. Dibêjin, kesên ku kûçikên har ew gez kiribin tînin ser vê ziyaretê. — (Roşan LezgînCihê Rastîn Yê Eshabê Kehf, vekolînek e ku hê nehatiye weşandin, 7.2008)

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî [Peyv?]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]