serf

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /sɛɾf/
• Kîtekirin: serf

Navdêr

Tewandina serf
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	serf	serf
Îzafe	serfa	serfên
Çemandî	serfê	serfan
Nîşandera çemandî	wê serfê	wan serfan
Bangkirin	serfê	serfino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	serfek	serfin
Îzafe	serfeke	serfine
Çemandî	serfekê	serfinan

serf m

1. Bikaranîna malî yan pareyî; pûçkirin(a malî yan pareyî; xwarina malî yan pareyî.

   Hevmane: lêçûn, xerc, mesref, misref

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. (rêzimanî, xisûsen rêzimana erebî) Morfolojî.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Serfê Mewlûda me yek derhem fere
  Hemberê yek guhê zêrê ehmere — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Herwiha

• serif

Bide ber

• zerf

Jê

• serf bûn (lêker)
• serf kirin (lêker)
• serfbûn (navdêr)
• serfbûyî (rengdêr)
• serfkirin (navdêr)
• serfkirî (rengdêr)
• serifandin
• serifandî
• serifî
• serifîn

Etîmolojî

Ji erebî صرف (ș-r-f-: serf kirin; zivirandin, wergerrandin, vegerrandin), têkilî sirf, mesref, seraf...

Werger

lêçûn, xerc, mesref (1)

• Almanî: ^?Aufwendung → de m
• Farisî: ^?ضایع → fa
• Îngilîzî: expenditure → en, expense → en

Fransî

Navdêr

serf n

1. kole, benî, bende
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên kole hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Îngilîzî

Navdêr

serf

1. benî, bende, kolî, zêrkirrî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]