bende

Kurdî

Navdêr

bende mê û nêr

1. benî, kole, evd
   • Gava meriv dibîne ku kesên weka Aysel Tuglukê û Akin Birdalî bûne berendamên serbixwe li ser navê diyarbekiriyan, bivê nevê fenûfûtên kemalîstan ên salên 1920-an tên bîra meriv ku wê demê kemalîstan tirkên nasyonalîst yên bendeyên dewletê ên wek Mazhar Mufit Kansû û kesên din ji bajarên Kurdistanê dikirin parlamenterên Cumhuriyet Halk Firkasî û ew dişandin parlamentoyê. Ew tirk bûn, gelek caran wan bi xewnên çavan jî ew bajarên ku xwedêgiravê jê dihatin hilbijartin nedîtibûn. Ne kurdên wan bajaran ew nas dikirin, ne jî wan ew kurd dîtibûn,, lê di meclisa tirkan de li ser navê wan bajaran hesp dibezandin, xizmeta dewleta xwe dikir.— (Mûrad Ciwan: Diyarbekir xwîn digirî, Netkurd.com, 6/2007)

Etîmolojî

bend + -e

Jê

• bendehî
• bendetî
• bendeyane
• bendeyî
• bendebûyî
• bendekirî
• bendebûn
• bendekirin
• bende bûn
• bende kirin

Werger

• Almanî: Diener → de n, Knecht → de n, Leibeigener → de, verbunden → de, ^?ergeben → de, ^?Lehnsmann → de m
• Erebî: ^?عبدل‎ → ar
• Farisî: غلام‎ → fa, بنده‎ → fa, برده‎ → fa
• Inglîzî: bondsman → en, ^?chattel → en, ^?forbidding → en, ^?porringer → en, ^?proscribed → en, ^?serf → en, ^?liege → en, ^?waiting for → en, captive → en, slave → en, ^?helot → en
• Tirkî: bağımlı → tr, bağlı → tr, köle → tr, bende → tr, esir → tr, kul → tr, bendegân → tr, mukayet → tr

Rengdêr

bende

1. benî, kole, evd

Tirkî

Navdêr

bende

1. bende, benî, bendî, hululk