qan
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qan | qan |
| Îzafe | qana | qanên |
| Çemandî | qanê | qanan |
| Nîşandera çemandî | wê qanê | wan qanan |
| Bangkirin | qanê | qanino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qanek | qanin |
| Îzafe | qaneke | qanine |
| Çemandî | qanekê | qaninan |
qan mê
- (anatomî) hestiyê piştê
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- rex, tenişt, kêlek, al, hêl, teref
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeyê[biguhêre]
- Şêrê nêr berî hemiya dixwit û heta ew têr nebît, Şêra mê û têşk newêrin bixwin. Piştî şêr têr dibît, dikevîte ser qana piştê û radizêt. Û canewerên dî wek xezal û kûviya demê şêrî di wê rewşê da dibînin, dizanin şêr têr e. Hîngê jê natirsin û bi tenahî diçerin.
(Şefîq Mehdî: Kêtik û binemala wê, wergerrandin: Mueyed Teyîb, Weşanên Spîrêz, Dihok, Kurdistan, r. 9)
Werger[biguhêre]
Azerî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
qan
Teteriya krîmî[biguhêre]
[biguhêre]
qan
Karakalpakî[biguhêre]
[biguhêre]
qan