mijar

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. babet, tewer, tema, mewzû,
   tişta/ê li ser tê axiftin yan tiştê têt kirin
   • Mijara vê pirtûkê şerrê birakujî ye. (Ev pirtûk behsa şerrê birakujî dike.)
2. hejmar

Ji wêjeyê

• Quran’a pîroz, dîroka pêxemberan, pêxember Hz. Muhamed, ehlî-beyt, hadîs, jiyana sehabeyan, menqibeyên ewliyayan û pê re ramana tesewufî mijarên ku helbestvanên edebiyata dîwanê bi kar anîne — (Di Helbestên Melayê Bateyî de Evîn û Hezkirin, Reşît Rojdar Yildiz, Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi)

Hevwate

• babet
• mewzû

Bide ber

• jimar
• mêjer

Ji

formeke metatezî ye ji peyva jimare / hejmar ji proto-hindûewropî. Maneya "babet" aidî zimanê nivîskî ye û ji ber hindê ye ku di kitêban de her babetek/dersek bi hejmarekê tê diyarkirin.

Jê

• mijarane
• mijarî

Werger

• Elmanî: Gesprächsstoff ^→ de m, Sache ^→ de m, ^?Streitfrage ^→ de m, ^?Chose ^→ de m
• Erebî: موضوع ^→ ar, مسألة ^→ ar, أمر ^→ ar, مادة ^→ ar, شيء ^→ ar, قضية ^→ ar
• Farisî: موضوع ^→ fa, بابت ^→ fa, پرونده ^→ fa, مطلب ^→ fa
• Fînî: aihe ^→ fi
• Inglîzî: topic ^→ en, subject ^→ en, affair ^→ en, issue ^→ en, matter ^→ en, ^?inchoative ^→ en, ^?motif ^→ en
• Tirkî: konu ^→ tr, bap ^→ tr, dizin ^→ tr, husus ^→ tr, nokta ^→ tr, madde ^→ tr, mevzu ^→ tr