mad
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
mad nêr
- mirûz, gêwl, meyl, bij, mijaj, arezû, dilbijîn, îşteh, mereq, dilxwazî, keyf, kêf
- Madê wî îro ne xweş e. (Îro ew ne bi kêf e.)
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Binere herwiha[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?]
Jê[biguhêre]
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Dinê mehd e û mehlok e
Weku lebe û leyzok e — (Feqiyê Teyran, )
Werger[biguhêre]
Îngilîzî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
mad
Zhuangî[biguhêre]
[biguhêre]
mad