mad

Kurmancî

Navdêr

mad nêr

1. mirûz, gêwl, meyl, bij, mijaj, arezû, dilbijîn, îşteh, mereq, dilxwazî, keyf, kêf

   Madê wî îro ne xweş e. (Îro ew ne bi kêf e.)

Herwiha

• mahd
• ma'd
• mehd
• me'd

Bide ber

• med
• mat

Binere herwiha

• maîde

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• bêmad
• bêmadî

Ji wêjeya klasîk

• Dinê mehd e û mehlok e
  Weku lebe û leyzok e — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Almanî: Appetit → de
• Farisî: ماد‎ → fa, ^?اشکم‎ → fa
• Îngilîzî: mettle → en, ^?frame of mind → en, ^?state of mind → en, ^?the cut of one jib → en
• Tirkî: iştah → tr, surat → tr, yüz ifadesi → tr, ^?moral → tr, ^?beniz → tr

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Teksas))^ⓘ
• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Connecticut))^ⓘ

Rengdêr

mad

1. har, dîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Zhuangî

Navdêr

mad

1. gore
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên gore hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}