mad
Xuyakirin
Navdêr
[biguhêre]mad n
- mirûz, gêwl, meyl, bij, mijaj, arezû, dilbijîn, îşteh, mereq, dilxwazî, keyf, kêf
- Madê wî îro ne xweş e. ― Îro ew ne bi kêf e.
Ji wêjeya klasîk
[biguhêre]- Dinê mehd e û mehlok e
Weku lebe û leyzok e — (Feqiyê Teyran, )
Herwiha
[biguhêre]Bide ber
[biguhêre]Binere herwiha
[biguhêre]Jê
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Ji erebî [Peyv?]
Werger
[biguhêre]Bilêvkirin
[biguhêre]Rengdêr
[biguhêre]mad
- har, dîn
- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
Navdêr
[biguhêre]mad
- gore
- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]