dilxwazî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: dilx·wa·zî

Navdêr

Tewandina dilxwazî
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dilxwazî	dilxwazî
Îzafe	dilxwaziya	dilxwaziyên
Çemandî	dilxwaziyê	dilxwaziyan
Nîşandera çemandî	wê dilxwaziyê	wan dilxwaziyan
Bangkirin	dilxwaziyê	dilxwaziyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dilxwaziyek	dilxwaziyin
Îzafe	dilxwaziyeke	dilxwaziyine
Çemandî	dilxwaziyekê	dilxwaziyinan

dilxwazî m

1. mereqdarî, bi vîn û îradeya xwe xwestina yan hezkirina ji tiştekî, ne bi kotekî yan ji bêdilî, bi rizadilî.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• dilxazî

Jê

• dilxwazî kirin (lêker)
• dilxwazîkirin (navdêr)
• dilxwazîkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji dilxwaz +‎ -î yan dil + -xwazî

Werger

• Almanî: Begierde → de m, ^?Bereitwilligkeit → de m, ^?Bestrebung → de m, freiwillig → de
• Erebî: ارادة → ar,رغبة → ar, طموح → ar,شهية → ar, تلهف → ar, حماسة → ar, ^?حماس → ar
• Farisî: آرزومندی → fa
• Fînî: vapaaehtoisuus → fi
• Îngilîzî: eagerness → en, aspiration → en, ^?voluntary → en, ^?desiring → en, ^?desirousness → en, ^?longing → en, ^?voluntariness → en
• Tirkî: duygudaşlık → tr, heveskârlık → tr, iyi niyetli → tr, eğilim → tr, ^?sempatizanlık → tr