bêdilî

Kurdî

Navdêr

bêdilî mê

1. nexwestina kirina karekî, ne dilxwazî, bêdilbûn
   • Sahil bûye gulşen û gulistan
     Wî bêdilî her li wê mekan girt
     Wî bilbilî bo xwe aşiyan girt— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Herwiha

• bêdilîtî
• bêdiltî

Jê

• (Lêker) bêdilî kirin

• (Navdêr) bêdilîkirin

• (Rengdêr) bêdilîkirî

Etîmolojî

Ji bêdil + -î

Werger

• Çînî: 犹豫 → zh
• Erebî: ^?العقوق‎ → ar
• Almanî: ^?Widerwille → de m
• Farisî: بی میلی‎ → fa, بی علاقگی‎ → fa
• Fînî: haluttomuus → fi, vastahakoisuus → fi
• Inglîzî: unwillingness → en, reluctance → en, anorexia → en, disinclination → en, stem → en, ^?inertia → en
• Înterlîngue: reluctantia → ie
• Rusî: неохота → ru m (neoxota), нежелание → ru n (neželanije)
• Tirkî: gönülsüzlük → tr, rağbetsizlik → tr, iştahsızlık → tr