ferz

Kurdî

Rengdêr

ferz

1. tişta/ê ku divê îlle hebe yan bêt kirin,
   giring, muhim, binirx, watedar, lazim, pêwîst, pêdivî, hewce, gerek
   • Nakim siyaset wî li we
     Ferz û kifayet wî li we
     Heşr û beyana kaxetê— (Feqiyê Teyran ~1620)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: فەرز

Jê

• (Lêker) ferz bûn
• (Lêker) ferz kirin
• (Navdêr) ferzbûn
• (Navdêr) ferzkirin
• (Rengdêr) ferzbûyî
• (Rengdêr) ferzkirî
• ferzatî
• ferzî

Herwiha

• fer (2)

Etîmolojî

Ji erebî فرض‎.

Werger

• Almanî: Mutmaßung ^→ de m
• Erebî: فرض ^→ ar, ^?الكتاب ^→ ar
• Farisî: فریضه ^→ fa
• Inglîzî: glendoveer ^→ en, ordinance ^→ en, ^?elegant ^→ en, ^?lissome ^→ en, ^?lithesome ^→ en, ^?shapely ^→ en, ^?lissom ^→ en
• Tirkî: ferz ^→ tr, vezir ^→ tr, farz ^→ tr, ^?fariza ^→ tr

Tirkî

Navdêr

ferz

1. ferz, ferzîn