ferz

Kurdî

Rengdêr

ferz

1. tişta/ê ku divê îlle hebe yan bêt kirin,
   giring, muhim, binirx, watedar, lazim, pêwîst, pêdivî, hewce, gerek

Ji wêjeya klasîk

• Nakim siyaset wî li we
  Ferz û kifayet wî li we
  Heşr û beyana kaxetê— (Feqiyê Teyran ~1620)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: فەرز

Bikaranîn

Lêker:

• ferz bûn
• ferz kirin

Navdêr:

• ferzbûn
• ferzkirin

Rengdêr:

• ferzbûyî
• ferzkirî

Herwiha

• fer (2)

Ji

Ji erebî فرض

Jê

• ferzatî
• ferzî

Werger

• Elmanî: Mutmaßung ^→ de m
• Erebî: فرض ^→ ar, ^?الكتاب ^→ ar
• Farisî: فریضه ^→ fa
• Inglîzî: glendoveer ^→ en, ordinance ^→ en, ^?elegant ^→ en, ^?lissome ^→ en, ^?lithesome ^→ en, ^?shapely ^→ en, ^?lissom ^→ en
• Tirkî: ferz ^→ tr, vezir ^→ tr, farz ^→ tr, ^?fariza ^→ tr

Tirkî

Navdêr

ferz

1. ferz, ferzîn