pêdivî

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

pêdivî

  1. Tiştê ku divê bê kirin yan hebe.
    Ma pêdivî ye ez jî bêm?
    Pêdivî bû me hê hingê zanîba ku ew derewan dike.
  2. muhtac

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

(bi wê/wî) + diviya (vîn). "Pêtvî" eslen "pê-divî" ye lê ji ber di devoka behdînî de - ku ev peyv lê li kar e - "di-" bi pirranî wek "t" yan "it" tê gotin (ez dikim= ez-it-kim"), "pêdivî" jî bûye "pê-t-vî". "Divî" jî kurtkirina "di-viya" ye anku "pê-viyayî".

Di soranî de jî heman peyv wek "pêwîst" heye ku ji "pê" (bi wê) + "wîst" (ku rehê dema borî ji lêkera "wîstin" e ku maneya "xwestin" yan "vîn, viyan" ya kurmancî dide).

Seyr û sosret e ku çima di herdu zaravayan de jî bi rengdêrê re forma dema borî (di kurmancî de boriya berdewam "di-viya" û di soranî de boriya sade "wîst") hatiye bikaranîn û ne partîsîpa borî wek "hezkirî, hebandî, bijandî, evandî, viyayî, xwestî". Eger partîsîpa dema borî hatibûya bikaranîn, ew peyv ê wiha bûna: pêviyayî û pêwîstû.

Bi heman awayî xweştivî ya kurmancî û xoşewîst ya soranî jî hatine çêkirin.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pêdivî

  1. pêdivîtî, pêwîstî:
    Pêdiviya me bi wan heye.

Werger[biguhêre]