gerek

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr 1[biguhêre]

gerek, r-ya nerm, k-ya nerm

  1. Tişta/ê bêyî wê / wî nabe.
    Hevmane: pêdivî, pêwîst, hewce, lazim, divê
    • Gerek tu bi lez herî mekteba xwe. Ger vê carê jî tu ji dersên xwe bimînî, wê bavê te li te bixe. — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tirkî gerek, hevreha mongolî гэрэгэ (gerege, ferman, emir).

Werger[biguhêre]

Rengdêr 2[biguhêre]

gerek, r-ya req

  1. (ava şêlî, ne zelal) Guhartoyeke girik.

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

gerek

  1. divê, pêwist, hewce, gerek