gerek

Kurdî

Rengdêr 1

gerek

1. pêdivî, pêwîst, hewce, lazim, divê, tişta/ê bêyî wê / wî nabe

Herwiha

• gere

Jê

• (Lêker) gerek bûn
• (Lêker) gerek kirin
• (Navdêr) gerekbûn
• (Navdêr) gerekkirin
• (Rengdêr) gerekbûyî
• (Rengdêr) gerekkirî
• gerekî
• gerekîtî
• gerektî

Etîmolojî

Ji tirkî gerek, hevreha mongolî гэрэгэ (gerege: ferman, emir).

Werger

• Almanî: nötig ^→ de, verbindlich ^→ de, ^?unerlässlich ^→ de
• Erebî: ^?لازم ^→ ar
• Farisî: بايد ^→ fa, ضروري ^→ fa, لازم ^→ fa
• Inglîzî: necessary ^→ en, wanderîng ^→ en, wantîng ^→ en, locality ^→ en, precinct ^→ en, vicinage ^→ en, necessarily ^→ en, must ^→ en, ^?ds ^→ en, ^?exigence ^→ en, ^?requiring ^→ en, ^?wanting ^→ en
• Tirkî: çıban ağırşağı ^→ tr, elzem ^→ tr, lazım ^→ tr, lüzumlu ^→ tr, gezgin ^→ tr, gerek ^→ tr, gezginci ^→ tr, girdap ^→ tr, hacet ^→ tr, iktiza ^→ tr, gerekli ^→ tr

Rengdêr 2

gerek, r-ya req

1. (ava şêlî, ne zelal) Guhertoyeke girik.

Tirkî

Navdêr

gerek

1. divê, pêwist, hewce, gerek