ferş

Kurdî

Navdêr

ferş nêr

1. kevirên pan
2. kaş, kevirên pan yên ku binê malê jê tê avakirin

Bikaranîn

Lêker:

• ferş bûn
• ferş kirin

Navdêr:

• ferşbûn
• ferşkirin

Rengdêr:

• ferşbûyî
• ferşkirî

Bide ber

• helan
• lat
• tat
• zinar

Binêre herwiha

• erş
• kerş
• merş
• qerş
• terş
• xerş

Etîmolojî

ji erebî فرش (ferş), ew bi xwe belkî ji zimanên îranî, bide ber sogdî prštrn (perş: ferş, berrik) ji prštrn-/prʾyštrn- (perštern/perîštern: belav kirin, vekirin)

Ji wêjeya klasîk

Hêj ne erş û ferş û kursî û qelem
Hêj ne lewh û enbiyayê muhteşem— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hisênê Bateyî)

Werger

• Elmanî: Fels ^→ de nêr, Felsblock ^→ de, Felsen ^→ de nêr
• Farisî: فرش ^→ fa
• Inglîzî: stone ^→ en, slate ^→ en, ^?flat and thin stone ^→ en, ^?flat rock ^→ en
• Erebî: حجر ^→ ar, حصى ^→ ar
• Tirkî: büyük yassı taş ^→ tr, tat ^→ tr, kayaç ^→ tr, kapak taşıl ^→ tr, kapaklık ^→ tr, ^?kapak taşı ^→ tr