cerîme

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. tawan, tomet, guneh, neheqî, xedre,
   kirina ku li gor qanûnê divê nehata kirin lê hatiye kirin
2. jibartin, cirm, ceza, siza
3. xeramet, tezmînat, diravê ku divê kesa/ê tawanbar bide kesa/ê ziyanlêbûyî

Ji

Ji erebî.

Jê

• cerîmekar
• cerîmeyî

Werger

• Inglîzî: crime ^→ en, fine ^→ en, ^?mulct ^→ en
• Elmanî: ^?Delikt ^→ de m, ^?Frevel ^→ de m