cerîme

Kurdî

Navdêr

cerîme mê

1. tawan, tomet, guneh, neheqî, xedre,
   kirina ku li gor qanûnê divê nehata kirin lê hatiye kirin
2. jibartin, cirm, ceza, siza
3. xeramet, tezmînat, diravê ku divê kesa/ê tawanbar bide kesa/ê ziyanlêbûyî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• cerîmekar
• cerîmeyî

Werger

• Inglîzî: crime → en, fine → en, ^?mulct → en
• Almanî: ^?Delikt → de m, ^?Frevel → de m