bêpar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêpar	bêpartir	bêpartirîn

bêpar

1. mehrûm, kesa/ê ku ti par negihiştiyeyê, kesa/ê ku nebûye xwedanê/a ti par û behran,
   kesa/ê ku pêdawîstiyên bingehîn nînin,
   xizan, jar, belingaz, perîşan, şerpeze, feqîr, nedar
2. mihûz, bêpişk^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• bêbahir
• bêbahr
• bêbehir
• bêbehr

Jê

• bêparî
• bêparîtî
• (Lêker) bêpar bûn
• (Lêker) bêpar kirin

• (Navdêr) bêparbûn
• (Navdêr) bêparkirin

• (Rengdêr) bêparbûyî
• (Rengdêr) bêparkirî

Etîmolojî

bê- + par (2)

Werger

• Farisî : بي بهره‎ → fa, بي فايده‎ → fa, بی سهم‎ → fa, بدون سهم‎ → fa
• Fransî : depourvu → fr
• Inglîzî : deprived → en, devoid → en
• Tirkî : behresiz → tr, bibehre → tr, mahrum → tr, paysız → tr, yoksun → tr, hissesiz → tr
• Almanî : ausgeschlossen → de, beraubt → de