zih
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | zih | zih |
| Îzafe | ziha | zihên |
| Çemandî | zihê | zihan |
| Nîşandera çemandî | wê zihê | wan zihan |
| Bangkirin | zihê | zihino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | zihek | zihin |
| Îzafe | ziheke | zihine |
| Çemandî | zihekê | zihinan |
zih mê, tabû
- quzê ajelan.
- li nik me "di ziha diya te nim! jî "dibêjin, ango gilika diya te nim. — (Tirşik.net, 2014)
Bikaranîn[biguhêre]
Bi taybetî ji bo dijûnan, li devera Badînan pirtir heye.
Herwiha[biguhêre]
Têkildar[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Hevreha soranî زێ (zê, “quzê ajelan”). Tê xuya ku hevtayiya zimanên kurdî dişopîne wek soranî:/ê/-badînî:/ih/-/î/; bide ber دێ (dê)-dih-dî, جێ (cê)-cih-cî. Divê ji formek kevnar a wek *zêh hatibe, bi gengazî ji reha zan. Paşgira biçûkkirinê -ilk (wek di kulîlk de) wergirtiye û bûye zîlik. Hemû peyvên ku tên maneya "klîtorîs" herwisa wek quz jî dikarin bên bikaranîn, nexasma bo çêr û dijûnan.