tabû

Kurdî

navdêr, mê
rengdêr

Wate

1. bestel, tişta/ê ku şerm e yan qedexe ye ku bêt baskirin

Ji wêjeyê

Tabû û tolerans

(sernavê nivîsek Rojan Hazim, xweza.com, 7/2004)

Ji

Bi rêya frensî yan ingîlî ji zimanê tongî tabu (qedexe)

Werger

• Elmanî: No-Go ^→ de m
• Esperantoyî: tabuo ^→ eo
• Ferî: halgidómur ^→ fo
• Fînî: tabu ^→ fi
• Frensî: tabou ^→ fr
• Holendî: taboe ^→ nl
• Mecarî: tabu ^→ hu
• Inglîzî: taboo ^→ en
• Portugalî: tabu ^→ pt
• Sirananî: trefu ^→ srn
• Spanî: tabú ^→ es
• Tirkî: tabu ^→ tr, tekinsiz ^→ tr