tabû

Kurdî

Navdêr

tabû mê

1. Tişta/ê ku şerm e yan qedexe ye ku bêt baskirin.

   Hevmane: bestel

   • Tabû û tolerans — (sernavê nivîsek Rojan Hazim, xweza.com, 7/2004)

Etîmolojî

Bi rêya fransî tabou yan inglîzî taboo, ji tongî tapu (“qedexe”).

Werger

• Almanî: No-Go → de m
• Esperantoyî: tabuo → eo
• Ferî: halgidómur → fo
• Fînî: tabu → fi
• Fransî: tabou → fr
• Holendî: taboe → nl
• Mecarî: tabu → hu
• Inglîzî: taboo → en
• Portugalî: tabu → pt
• Sirananî: trefu → srn
• Spanî: tabú → es
• Tirkî: tabu → tr