veketin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Lêker 1[biguhêre]

veketin (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: ve-kev-
RP.
Niha
ez vedikevim
tu vedikevî
ew vedikeve
em, hûn, ew vedikevin
Fermanî Yekjimar vekeve
Pirjimar vekevin
Rehê dema borî: ve-ket-
RP.
Boriya
sade
ez veketim
tu veketî
ew veket
em, hûn, ew veketin
Formên din: Tewandin:veketin

veketin lêkera pêkhatî, negerguhêz

  1. pal dan, xwe dirêj kirin

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

veketin

  1. dîsan ketin

Werger[biguhêre]

Lêker 2[biguhêre]

veketin lêkera pêkhatî, negerguhêz

  1. di xew bûn, di xew man, xew kirin

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ve- + ketin.

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

veketin

  1. ketina di xewê, çûna di xewê
  2. mana di xewê, bûna di xewê

Hevmane[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Lêker 3[biguhêre]

veketin lêkera pêkhatî, negerguhêz

  1. lêhatin, taybetiyek bi zikmakî ji dêbavên xwe wergirtin
    • Hevokek ji devê bapîrê min " filan kesê kurê filankes nemerd e. Bav û bapîrên wî jî nemerd bûn. her tişt VEKETIN e. Ma wê bi ku de vekeve ji bavê xwe digihê mala filankes û xalên wî jî filan kesin" Ez goman dikim bapîrê min peyva "veketin" ê wekî peyva "kalıtım" a tirkî, "heredity" a ingilîsî bikaranî ye. — (Kesekî bi bernavê Mami Al di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 8/2012)

Tewîn[biguhêre]

  • Lêker: ve-kev-

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ve- + ketin.

Werger[biguhêre]

Navdêr 3[biguhêre]

veketin

  1. pêveçûn, şibîn

Werger[biguhêre]