seqem
Kurdî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | seqem | seqem |
| Îzafe | seqema | seqemên |
| Çemandî | seqemê | seqeman |
| Nîşandera çemandî | wê seqemê | wan seqeman |
| Bangkirin | seqemê | seqemino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | seqemek | seqemin |
| Îzafe | seqemeke | seqemine |
| Çemandî | seqemekê | seqeminan |
seqem mê
- sarmaya zêde, hewayê pirr sar, bayê sar û ziwa
- Zivistan hatibû. Zivistanê seqema sir û berfa xwe kom kiribû. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, Çapa Duyem, r. 35, ISBN 978-605-5585-41-9)
- Çavxwînî me vê şeva sar û seqem,
Gur dizûrin li palpişta çiyayekî sûret bixof, — (Mehmet Bozkoyun: Xayinê, Nûpelda, Hj.17/18, 2014, r.53) - Par na pêrar, min li gora daxwaziya li cî, ya Kombênkêndorfê, her çend sar û serma û seqem û roja cejna bûyina Îsa bû jî, min ji hêla dem û zemanî bêxem û bêxembarî, ji ser kîse xwe, dest bi sefera xwe ya ber bi kurdên êzîdî kir. — (Kurtebahsek Jiyana Dostekî Gel Xaçatûr Abovyan Rewşen, Hj. 6, 1991, r. 47)
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Herwiha zekem ji erebî زُكَام (zukām, “sarma, persîv”).