riba

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. faîz, selef, pareyê zêde yê divê kesa/ê deyngir bide kesa/ê deynder
   (bo nimûne, dema kesek 100 euro bi deyn bide kesekî û 120 euro dîsan lê bên vegerrandin, 20 euroyên zêde riba ye.)

Herwiha

• ribe
• ruba
• rube

Ji

ji erebî ربا (riba), hevreha îbrî ריבית (ribbît), aramî ܪܒܝܬܐ (ribbiθa) ji rehê r-b-' (zêde bûn, mezin bûn)

Jê

bêriba bêribahî bêribatî bêribayî biriba biribahî biribatî biribayî ribadar ribadarî ribadarîtî ribadartî ribader ribaderî ribaderîtî ribadertî

ribadêr ribadêrî ribadêrîtî ribadêrtî ribagir ribagirî ribagirîtî ribastîn ribastînî ribastînîtî ribawergir ribawergirî ribawergirîtî ribayî

Werger

elmanî : zins → de fînî : korko (lisämaksu) frensî : m → fr holendî : interest → nl inglîzî : interest (additional payment)

kurdî : f → ku, f → ku, selef → ku portugalî : m → pt romanî : dobanda → ro tirkî : faiz → tr, ürem → tr, değirmi sakal → tr, nema → tr