ramûsîn

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /rɑːmuːˈsiːn/
• Kîtekirin: ra·mû·sîn

Lêker

ramûsîn lêkera pêkhatî, gerguhêz

1. lêvên xwe li leşê kesekê/î yan li tiştekê/î dan (bi taybetî bo hezkirinê yan silavkirinê):

   Eniya dayika xwe ramûsand.

   • Rojeke eyd ew jinêd axa u e'yanan diçine eyda xanimê û destêd xanime ramûsin, xanim ji libasêd xwe ji xatunêd axa û e'yan qewî şermi dibin ù bêkêf bûyî, mirûzê diketin. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 73, ISBN 978-605-5683-27-6)
2. (du kes) lêvên xwe li yên hev dan (bi mebesta evînê ango hezkirina ji hev): Lêvên hev radimûsin.

Herwiha

• ramûsan
• ramûsandin

Hevmane

• maç (kirin)
• paç (kirin)
• bûse (kirin)

Etîmolojî

ra + mûsandin

Jê

• ramûser
• ramûsandî

Werger

• Dutch: kussen, zoenen
• Fînî: suudella → fi
• French: embrasser
• German: küssen
• Greek: phylaki (Modern)
• Guarani: etũ (h-)
• Hebrew: לנשק (Lenashek)
• Hungarian: csókol
• Interlingua: basiar
• Italian: baciare
• Inglîzî: to kiss → en, kiss → en
• Portuguese: beijar
• Romanain: sărut n, pupic n
• Romanian: săruta, pupa
• Russian: целовать
• Slovene: poljubiti
• Spanish: besar
• Swedish: kyssa, pussa
• Tirkî: öpmek → tr, öpücük → tr, ^?öpme → tr, ^?öpüş → tr
• Tupinambá: îurupyter

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ramûsîn	ramûsîn
Îzafe	ramûsîna	ramûsînên
Çemandî	ramûsînê	ramûsînan
Nîşandera çemandî	wê ramûsînê	wan ramûsînan
Bangkirin	ramûsînê	ramûsînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ramûsînek	ramûsînin
Îzafe	ramûsîneke	ramûsînine
Çemandî	ramûsînekê	ramûsîninan

ramûsîn mê

1. danîna lêvên xwe li leşê kesekê/î yan li tiştekê/î:

   Ramûsan li gep û alekan li gelek welatan edetek silavkirinê ye.

2. danîna lêvên li ser lêvên hev:

   Te ez bi ramûsana xwe helandim.