polen

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /poːˈlɛn/
• Kîtekirin: po·len

Navdêr

Tewandina polen
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	polen	polen
Îzafe	polenê	polenên
Çemandî	polenî	polenan
Nîşandera çemandî	wî polenî	wan polenan
Bangkirin	poleno	polenino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	polenek	polenin
Îzafe	polenekî	polenine
Çemandî	polenekî	poleninan

polen n

1. (riweknasî) gerik, toza nebatan, tovê riwekan, toza kulîlkan
   (ya ku ba digerrîne daku li derek din şên bibe)
   • Bi taybet li destpêka werza biharê nexweşîyên alerjîk hîn bêhtir têne dîtin. Sedemê wê jî ev e ku di vê werzê de polen gelek têkelî hewayê dibe. Di vê werzê de di nav hewayê de toza kulîlkên çayir û çîmenan, toza kulîlkên dar û beran têkelî hewayê dibe. Hingê meriv dema ku nefes distîne vî polenî dadiqurtîne, ev dibe sedemê nexweşiyan. — (Netkurd.com, 3/2008)

Etîmolojî

Bi rêya fransî yan îngilîzî pollen ji latînî pollen (“ar, toz”).

Werger

• Almanî: Blütenstaub → de m, Pollen → de m
• Çekî: pyl → cs m
• Çînî: 花粉 → zh
• Erebî: غبار الطلع (ẍubaru -ttele´î)
• Esperantoyî: poleno
• Ferî: sáð, blómusáð
• Fînî: siitepöly → fi
• Fransî: pollen → fr
• Frîsî: blomstof, stomoal
• Holendî: stuifmeel → nl n
• Îngilîzî: pollen → en
• Îtalî: polline → it m
• Japonî: 花粉 → ja (かふん : kafun)
• Koreyî: 꽃가루 → ko (kkotgaru)
• Portugalî: pólen → pt m
• Rusî: цветень (tsv'et'en')
• Slovenî: cvetni prah → sl m
• Spanî: polen → es m
• Swêdî: frömjöl → sv
• Tirkî: polen → tr, çiçek tozu
• Yûnanî: γύρη → el m (gýri)

Tirkî

Navdêr

polen

1. (riweknasî) gerik, polen, toza kulîlkan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]