hevbeş m yan n li gorî maneyê
- Kesa/ê ku li gel kesek yan hin kesên din xwediyê/a tiştekî yan hin tiştan e.
- Hevmane: hevpişk, şirîk, ortax
- Ew hevbeşê fîrmaya min e. ― Fîrma ya min û wî herduyan e.
Ji hev + beş.
- Farisî: مشاع → fa, مشترک → fa, شریک → fa
- Îngilîzî: enter- → en, joint → en, collaborative → en, sharer → en, partner → en, ?conjunct → en, ?in common with → en, ?communal → en, mutual → en
- Tirkî: iştirakçi → tr, ortak → tr, kolektif → tr, partner → tr
hevbeş
- hevpar, hevpişk, mişterek, wek hev, mîna hev, eynî, heman
