hevbeş

Kurdî

Navdêr

hevbeş mê û nêr

1. hevpişk, şirîk, ortax,
   kesa/ê ku li gel kesek yan hin kesên din xwediyê/a tiştekî yan hin tiştan e
   • Ew hevbeşê fîrmaya min e. (Fîrma ya min û wî herduyan e.)

Etîmolojî

hev + beş

Jê

• hevpeşî

Bi soranî

• hawbeş

Werger

• Farisî: مشاع‎ → fa, مشترك‎ → fa, شريک‎ → fa
• Inglîzî: enter- → en, joint → en, collaborative → en, sharer → en, partner → en, ^?conjunct → en, ^?in common with → en, ^?communal → en, mutual → en
• Tirkî: iştirakçi → tr, ortak → tr, kolektif → tr, partner → tr

Rengdêr

hevbeş

1. hevpar, hevpişk, mişterek, wek hev, mîna hev, eynî, heman