eynî

Kurdî

Bilêvkirin

• (Daçek)  IPA^(kilîd): /ʕɛjˈniː/
• (Navdêr) IPA^(kilîd): /ɛjˈniː/
• Kîtekirin: ey·nî

Daçek

eynî

1. tam ew

   Eynî kes e lê xwe diguherrîne.

2. wekî, nefsî, heman, tam mîna wê / wî

   Eynî wek birayê xwe ye.

Ji wêjeya klasîk

• Zabe rûhî mislema inhelle fî narin celîd
  Dem'u 'eynî min buka'in mislu nehrin fî sukûb
  Naru qelbî min xeramin fî diramin fi l-weqîd— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Herwiha

• ayni
• aynî
• 'eynî

Hevmane

• heman

Jê

• (Lêker) eynî bûn
• (Lêker) eynî kirin

• (Navdêr) eynîbûn
• (Navdêr) eynîkirin

• (Rengdêr) eynîbûyî
• (Rengdêr) eynîkirî

Etîmolojî

Ji erebî عينى‎ ('eynî) ji عين‎ ('eyn: çav), hevreha siryanî ܥܝܢܐ‎ (ʿaynā), îbrî עין (áyin), fonîkî 𐤏𐤍‎ (ʿn) û 𐤏𐤉𐤍‎ (ʿyn), ugarîtî 𐎓𐎊𐎐 (ʿyn), amharî ዓይን (ʿayn), tigrînî ዓይኒ (ʿayni), ge'ezî ዐይን (ʿäyn), akadî 𒅆 (īnu [IGI])... hemû ji proto-samî *ayn.

Werger

• Almanî: dasselbe → de, das gleiche, gleich → de, dieselbe → de, derselbe → de, ^?derselben → de, ^?desselben → de, ^?gleichgültig → de
• Farisî: عين‎ → fa, همین‎ → fa, آدینه‎ → fa, عین‎ → fa, همان‎ → fa, جمعه‎ → fa
• Erebî: نفس‎ → ar,مثل‎ → ar
• Inglîzî: like → en, same → en, ditto → en, doublet → en, duplicate → en, homo- → en, ıdentical → en, ipsi- → en, same → en, similar → en, syn- → en
• Tirkî: aynı → tr, özdeş → tr, tastamam → tr, tıpkı → tr, tamı tamına → tr, ^?parça → tr

Navdêr

eynî mê

1. (roja piştî pêncşemê û berî şemiyê) Binêre: în