hemşerî
Binêre herwiha: hemşeriKurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayendên mê û nêr ên binavkirî | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | hemşerî | hemşerî | hemşerî | |
| Îzafe | hemşeriya | hemşeriyê | hemşeriyên | |
| Çemandî | hemşeriyê | hemşerî | hemşeriyan | |
| Nîşandera çemandî | wê hemşeriyê | wî hemşerî | wan hemşeriyan | |
| Bangkirin | hemşeriyê | hemşeriyo | hemşeriyino | |
| Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî | ||||
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | hemşeriyek | hemşeriyek | hemşeriyin | |
| Îzafe | hemşeriyeke | hemşeriyekî | hemşeriyine | |
| Çemandî | hemşeriyekê | hemşeriyekî | hemşeriyinan | |
hemşerî mê û nêr
- Kesên ji eynî bajarî.
- Ew ne hemşeriyê min e. ― Ew ne ji bajarê min e.
- Heval, hêja, birêz, rêzdar, ezîz, ezbenî.
- Hemşeriyê min, kerem bike avekê.
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji farisî همشهرى (hemşehrî, “hevbajarî, ji eynî bajarî”) belkî bi rêya tirkî hemşeri ji ber ku di kurdî de tenê li Tirkiyê berbelav e, ji هم (hem, “hev, hem”) شهر (şehr, “bajar - binêre şar”).