efsane

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. dastan, çîrrok, çîvanok, hikayet, çîrrokên ku basa bûyer yan afirandiyên seyr û sosret dikin,
   çîrrokên ku qehremaniyê salox didin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئه‌فسانه

Ji

hevreh soranî ئه‌فسانه (efsane), farisî افسانه (efsanê), avestayî *epe-seŋhe- (pê gotin) ji epe (pê ve) + seŋhe- (behs, mijar) ji sah- (gotin, behs kirin), hevreha hexamenişî θah- (thah-), ji zimanên îranî.

Jê

• efsanebêj
• efsanebêjî
• efsanewî
• efsaneyî

Werger

• Elmanî: Fabel ^→ de m, legende ^→ de, Mythos ^→ de m, Sage ^→ de m, Märchen ^→ de n, Mythe ^→ de, Apolog ^→ de, Gerede ^→ de n, Gespött ^→ de n, Gleichnis ^→ de, Legende ^→ de m, Lehrfabel ^→ de m, ^?Aberglauben ^→ de m
• Erebî: ^?اسطورة ^→ ar
• Farisî: افسانه ^→ fa
• Fînî: myytti ^→ fi, legenda ^→ fi
• Inglîzî: myth ^→ en, wander ^→ en, legend ^→ en, saga ^→ en, fairy tale ^→ en, fable ^→ en, apologue ^→ en, mytho- ^→ en, ^?legendry ^→ en, ^?superstition ^→ en
• Tirkî: efsane ^→ tr, hikâye ^→ tr, söylence ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. efsane
2. gotegot