seyr

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

seyr

  1. ecêb, sosret, nedîtî, mat, xerîb, ne edetî, ne asayî, ne normal, ne adî
    Bûyerek seyr û sosret qewimiye.

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Wajigûn dewrê numa min çerx û bayê lewleban
    Kewkeban seyra muxalif girt û têkil kir hisab
    Vêk ketin Şems û Zuhel îro di birca 'Eqrebê
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

seyr

seyr kirin
  1. gerîn, hatin û çûn
  2. nerîn, temaşe kirin, çavên xwe lê gerandin

Bikaranîn[biguhêre]

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]