destebira

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛstɛbɪˈɾɑː/
• Kîtekirin: des·te·bi·ra

Navdêr

destebira nêr

1. heval, dost, hevalê wek bira nêzik
   • Dayîm ez diçume etrafan min dizî dikirin heywan û mal bi şev tîna selmasê mala destbirakê xwe... — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 61, ISBN 978-605-5683-27-6)
2. mîna, wek
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• destebirak
• destebra
• destebrak
• destbira
• destbirak
• destbra
• destbrak

Ji wêjeyê

Bilûra min a şîrîn
tu di sariya sibehê
û hingûra êvarê de
hevalê bêhevalan,
destbirayê şivan û dilketiyan î.
Dengê te
hêstirên dilên xemgîran,
silava jihevveqetiyan,
girîn û zarîna dilketiyan
tîne bîra min.
Bilûra min tu î
xemrevîna terkeserên dinyayê!

(Celadet Bedirxan: Bilûra min)

Etîmolojî

Ji dest +‎ -e- +‎ bira.

Jê

• destebiratî
• destebirayî

Werger

• Almanî: Blutsbruder → de
• Farisî: برادرخوانده‎ → fa
• Îngilîzî: ^?adoptive brother → en, ^?bosom buddy → en, ^?blood brother → en
• Tirkî: ahret kardeşi → tr, musahip → tr, sağdıç → tr, kan kardeşi → tr